Het gebruik van subtakken

Omdat grotere stelsels onoverzichtelijk kunnen worden en vaak identieke takken bevatten, kan er van subtakken (of deeltakken) gebruik worden gemaakt. Een subtak is in principe een zelfstandig stelsel, met een eigen Installatie algemeen scherm. Bij subtakken is in dit scherm echter alleen de begrenzing apart op te geven. De overige gegevens (medium, soortelijke massa, temperatuur, enz.), en ook de begrenzing als die hier niet is opgegeven, worden van het voorgaande stelsel overgenomen, waar de subtak op aangesloten is. Één subtak kan op meerdere punten in een stelsel worden aangesloten en ook zelfs binnen meerdere stelsels.

Voordeel van deze methode is dat een subtak in eerste instantie als normaal stelsel kan worden doorgerekend. Vul hiervoor nog niet de optie subtak in. Geef dan alle algemene gegevens op. Voer het stelseldeel in en reken het hierna door. Indien de berekening voldoet kan de optie subtak worden aangezet en dit stelsel verder als subtak gebruikt worden.

De subtak kan ook worden gebruikt als een gedeelte van het totale stelsel een afwijkende begrenzing zou moeten hebben. In plaats van alle leidingen af te lopen en hier de begrenzing te veranderen kan van dit gedeelte een subtak gemaakt worden en hiervoor alleen de begrenzing in het Installatie algemeen scherm veranderd worden. Deze begrenzing geldt dan voor alle leidingen in de subtak.

Het maken en verbinden van subtakken kan op verschillende manieren.

• Met de functieknop Nieuw (in het stelselscherm) wordt een nieuw stelsel aangemaakt. Indien de actieve leiding van een reeds bestaand stelsel een ‘eindleiding’ is (en dus geen aftakkingen heeft) is het mogelijk dit nieuwe stelsel als subtak aan de actieve leiding te koppelen.
• Aan een ‘eindleiding’ van een stelsel kan een nieuwe subtak gekoppeld worden door middel van de functie En vervolgens de vraag “Nieuw stelsel als subtak aan huidige leiding koppelen?” met “ja” te beantwoorden. Dit nieuwe stelsel zal direct in een nieuw scherm getekend kunnen worden.
• Aan een ‘eindleiding’ van een stelsel kan ook een reeds bestaande subtak gekoppeld worden door middel van de functie Koppelen. En vervolgens de vraag “Nieuw stelsel als subtak aan huidige leiding koppelen?” met “nee” te beantwoorden. Uit een lijst met alle beschikbare stelsels kan dan een keuze worden gemaakt.
• Met de functie Splitsen kan een tak als subtak worden afgesplitst. Nadat een splitspunt op een leiding is gekozen, kan met de keuze ‘tak als subtak afsplitsen’, de tak volgend op deze leiding, als subtak worden afgesplitst. Er wordt dan een nieuwe leiding aangemaakt met een koppeling naar een nieuwe subtak, die de ‘origineel’ gekozen leiding als beginleiding heeft. (zie onderstaand figuur)

Een eenmaal gekoppelde subtak kan weer worden losgekoppeld en eventueel vervangen worden door een andere subtak. Als er een subtak aan een leiding is gekoppeld, verandert het eindapparaat in een subtak koppeling met het nummer van het stelsel. Hierna verandert de knop Koppelen in Apparaat. Het veranderen of verwijderen van een subtak koppeling gaat nu met de functie Apparaat waardoor de leiding weer een eindapparaat krijgt. De knop verandert vervolgens weer in Koppelen, waarna eventueel weer een nieuwe subtak gekoppeld kan worden.

Eenvoudig voorbeeld invoeren van subtakken

Het stelsel in onderstaand figuur zal bij gebruik van subtakken een aanzienlijke besparing in de invoer geven. Dit stelsel wordt ingevoerd met gebruik van subtakken.

Het opsplitsen van een groot stelsel

Grote stelsels met identieke takken kunnen ter wille van de overzichtelijkheid opgesplitst worden in delen. Er wordt weer uitgegaan van het eerder ingevoerde systeem.

Als eerste wordt in onderstaand figuur de geselecteerde leiding afgesplitst in een subtak. Door het reeds bestaande eindpunt van de leiding te kiezen als splitspunt, wordt deze in het midden opgebroken in twee leidingen. De originele leiding (met de originele leidinggegevens) wordt de eerste leiding van de nieuwe subtak, de nieuw aangemaakte leiding (met nog niet ingevulde leidinggegevens) bevat de koppeling naar de subtak.

In bovenstaand figuur kunnen dan dezelfde takken gewist worden, en de leiding met de subtak koppeling kan ook hier naar toe worden gekopieerd.

Om het stelsel nog verder te vereenvoudigen, wordt de tak met de drie subtak verwijzingen ook naar een subtak afgesplitst (onderstaand figuur). Hierdoor kan de bovenste tak ook weer vervangen worden door een verwijzing naar de nieuwste subtak.

Het gehele stelsel is nu in drie simpele subtakken opgesplitst.

---

Terug naar Tekenen